POSPOLITE RDZE ROŚLIN UPRAWNYCH
- Odsłony: 6283
Rdze (Puccinia spp.) stanowią najliczniejszą, jednolitą grupę ścisłych pasożytów roślin, obejmujących ponad 4000 gatunków. Grzyby te atakują uprawy sadownicze, warzywnicze i rolnicze.
Charakterystyczną cechą rdzy jest wielopostaciowość (polimorfizm) zarodników powstających w cyklu rozwojowym patogenu (bazydiospory, spermacja, ecjospory, urediniospory, teliospory). Jeśli w rozwoju choroby występują one wszystkie, wówczas mówimy o pełnocykliczności, jeśli tylko część – jest to niepełnocykliczność. Cykl rozwojowy rdzy może przebiegać na jednym żywicielu i wówczas są to rdze jednodomowe lub na 2 żywicielach u rdzy dwudomowych. Bardzo charakterystyczną cechą epidemiologiczną rdzy jest możliwość kiełkowania zarodników bez kropli wody (podobnie jak u mączniaków prawdziwych), podczas gdy zdecydowana większość zarodników grzybów do dalszego rozwoju potrzebuje zwilżenia. Epidemie rdzy mają gwałtowny przebieg i bardzo duży zasięg występowania, bowiem zarodniki letnie (urediniospory) rozsiewają się w olbrzymich ilościach z wiatrem na bardzo duże odległości (setki, a nawet tysiące kilometrów).
MAŁA RETENCJA - duży problem czy duże korzyści ?
- Odsłony: 12506
W dość powszechnym przekonaniu mała retencja (łac. retentio – powstrzymywanie) to gromadzenie wody w małych zbiornikach lub jej podpiętrzanie w korytach niewielkich rzek i cieków wodnych. W literaturze fachowej mała retencja wodna definiowana jest w różny sposób, zawsze jednak sprowadza się do zmniejszania odpływu wód powierzchniowych w celu ochrony i odbudowy zasobów wodnych.
Według niektórych badaczy mała retencja to wydłużenie czasu i drogi obiegu wody i zanieczyszczeń w zlewni, mające na celu poprawę stosunków wodnych w zlewni, oczyszczenie wód i regulację transportu rumowiska (materiał stały i rozpuszczony transportowany przez rzekę). Ta definicja ujmuje kompleksowo problem ochrony zasobów wodnych w środowisku zarówno pod względem ilościowym, jak i jakościowym. Większość wód z terytorium Polski odprowadzana jest do morza. Sztuczne zbiorniki retencyjne gromadzą zaledwie 6,5% średniego odpływu rocznego (wświętokrzyskim 3,7%). W Europie w kategorii wielkości posiadanych zasobów dyspozycyjnych Polska jest na jednym z ostatnich miejsc. Niekorzystne zmiany klimatyczne, w tym ujawniający się w ostatnich latach coraz bardziej niekorzystny rozkład opadów charakteryzujący się długimi okresami bez opadów i okresem gwałtownych nawałnic deszczu podnosi znaczenie małej retencji.
Do działań związanych z małą retencją wodną zaliczamy głównie:
RATUNEK DLA GLEB
- Odsłony: 4886
Według Ustawy o ochronie gruntów ornych i leśnych, degradacja gleby jest to pogorszenie ich właściwości fizycznych, chemicznych i biologicznych oraz spadek ich aktywności biologicznej. Konsekwencją tego zjawiska jest zmniejszenie ilości i jakości plonu uprawianych roślin. Do degradacji gleb w dużej mierze przyczynia się człowiek poprzez niewłaściwą działalność rolniczą. Wartość użytkowa tych gleb maleje wraz ze wzrostem nieumiejętnego ich użytkowania.
Ratunkiem dla gleb zdegradowanych mogą być użyźniacze glebowe. Rosahumus, FITOdoctor, „EM”, UGmax Użyźniacz Glebowy czy „CONDIT” to preparaty polecane i dostępne na naszym rynku.
KUKURYDZĘ WZMOCNIĆ DOLISTNIE
- Odsłony: 8506
Kukurydza ma stosunkowo wysokie wymagania nawozowe. W prawidłowym odżywianiu roślin duże znaczenie ma dolistne dokarmianie makro- i mikroskładnikami.
Dolistne dokarmianie umożliwia szybkie wniesienie w okresie wegetacji deficytowych składników pokarmowych, zarówno w przypadku ich niedoboru w glebie, jak też utrudnionego pobierania w sytuacjach
krytycznych i stresowych. Są to najczęściej:
► okresy suszy, przy nieuregulowanych stosunkach powietrzno-wodnych gleby i ograniczonej aktywności systemu korzeniowego, który nie spełnia swoich podstawowych funkcji,
► mała zawartość w glebie dostępnych dlaroślin form składników mineralnych, spowodowana np. ich uwstecznieniem lub nieodpowiednim pH gleby,
► jednostronne, wieloletnie nawożenie prowadzące do antagonizmu pomiędzy składnikami, w wyniku czego nadmiar jednych blokuje pobieranie innych (np.
antagonistyczna zależność pomiędzy potasem a magnezem, fosforem a cynkiem, czy wapniem a magnezem),
